Gruźlica pochewek ścięgien ma przebieg przewlekły. W postaci wysiękowej stwierdza się chełbotanie, mierną bolesność. Węzły chłonne są powiększone. Dobre wyniki może tu przynieść leczenie zachowawcze. Wytworzeniu się zrostów ścię- gnowo-pochewkowych zapobiega czynne uruchamianie stawów w okresie cofania się objawów zapalnych. W postaci serowatej (martwiczej) wczesny zabieg operacyjny i wczesne ruchy czynne palców i nadgarstka zapobiegają zrostom ścięgien z otoczeniem i ograniczeniom ruchu.

Gruźlica kaletek maziowych może umiejscawiać się w każdej kaletce, lecz najczęściej występuje w kaletce krętarza większego (bursitis tbc trochanterica). Poza objawami bólowymi najczęstsze powikłanie stanowi przejście procesu zapalnego na kość i tworzenie się zimnych ropni opadowych z przetokami na udzie i pośladku. Leczenie zachowawcze w pierwszych miesiącach może być skuteczne. Przejście procesu na kość, wytworzenie ropnia gruźliczego, a zwłaszcza jego przebicie zmuszają do wkroczenia operacyjnego, polegającego na doszczętnym wycięciu ogniska, skojarzonym z leczeniem ogólnym i farmakologicznym.

Gruźlica kości płaskich występuje (bardzo rzadko) w postaci ognisk osteolitycz- nych, początkowo nieostro odgraniczonych, później ze strefą tkanki sklerotycznej i‘obecnością małego ropnia. Różnicować należy ze zmianami kiłowymi i nowotworowymi. Jeśli leczenie zachowawcze nie jest skuteczne, podejmuje się leczenie operacyjne.