Na krawędziach bocznych proglotydów, w połowie ich długości, znajduje się, położona nieregularnie naprzemianlegle, zatoka płciowa dobrze widoczna jako kra-terowe wzniesienie z wgłębieniem pośrodku. Przednią i boczną część środkowego pola proglotydu wypełnia kilkaset pęcherzyków jądrowych, od których prowadzą liczne kanaliki nasienne łączące się w większe. Wpadają one do jednego cewkowa- tego przewodu – nasieniowodu, który skręcony na kształt spirali, biegnie od centralnego pola proglotydu, poprzecznie w kierunku zatoki płciowej i wpada do torebki prącia, przechodząc w przewód wytryskowy zakończony krótkim, rurkowatym, mięsistym narządem kopulacyjnym (cirrus) (ryc. 4.31).

Żeński układ płciowy składa się z dwupłatowego, silnie rozgałęzionego jajnika leżącego w tylnej części środkowego pola proglotydu. Obydwa płaty połączone są przewodem poprzecznym, od którego odchodzi krótki jajowód wpadający, podobnie jak i przewód żółtnikowy wiodący z żółtnika do ootypu otoczonego gruczołami Mehlisa. Żółtnik o zarysie trójkątnym leży w pobliżu krawędzi tylnej proglotydu, w jego środkowej części. Od ootypu odchodzi szerokim łukiem w kierunku zatoki płciowej pochwa, stanowiąca jakby przedłużenie jajowodu. Pochwa rozszerza się blisko ootypu, tworząc niewielki zbiornik nasienny, a po osiągnięciu zatoki płciowej otwiera się na jej dnie otworem płciowym żeńskim, usytuowanym brzusznie w stosunku do otworu płciowego męskiego.